|
ئه‌مشه‌و بێئه‌ندازه سارد بوو،
به‌م ئاگردانی سوجده‌وه،گوڵدانی ساڵه‌کانم
به دوومدا ده‌گه‌ڕێن و نامدۆزنه‌وه،
سه‌ری وه‌نه‌وزیان به‌خشیوه‌ته چرا
تا دارستانه‌کان ئاو‌ڕێک له میهره‌کانی کۆتر
بده‌نه‌وه
تا بڵێن،
ئۆخه‌ی سه‌فه‌ر
که دڵ ناسکیت پێبه‌خشیم
ئۆخه‌ی
که پڕت کردم له دڵۆپه‌ی ئه‌وین.
ئه‌ی شۆخ!
ئه‌وه دره‌وشانه‌وه‌ی خوایه
له‌ودیوو لاروله‌نجه‌ی هه‌وره‌وه
بارانی چاره‌نووس، به‌سه‌ر فڕینما ده‌بارێنێ،
شه‌قامه‌کان سارد ساردو،فڕینم گه‌رم ده‌کا
له‌به‌رده‌م بریسکه‌ی ئه‌ودایه
له‌ناو خۆڵه مێشی وه‌فادا،
بۆنی کراسه‌که‌ی قابیل چاوده‌ترووکێنێ و
له شه‌ڕێکدا،
ده‌مان کاته‌وه به جه‌نگاوه‌رێکی
په‌شیمان.
ئه‌ی شۆخ!
ئه‌ی پڕترین خه‌تا!
وه‌ی ئێوارانی به ئه‌شک داپۆشراو،
باسی مه‌رگی فرمێسک له خۆڕا مه‌که،
ئه‌وکاته‌ی له هه‌موو ڕه‌نگه‌کانی گوناه ده‌ته‌کێ
ده‌بێته ڕه‌شترین په‌لکه ڕه‌نگینه و
له‌سه‌ر هه‌نیه‌ی به‌هه‌شت ده‌نووسێ،
شکان، گێلاسی پێناساندم
ڕازاو، ته‌مباری کردم به فلوت،
ئه‌و غه‌رقی کردم له قوفڵ و
بۆ ئه‌به‌د نه‌کرێمه‌وه، تا کاسه‌ی سه‌رم پڕده‌بێ
له شیری قه‌ده‌ر،پڕده‌بێ هه‌ناسه‌م
له له‌زه‌تی غه‌م.
ئه‌ی مه‌راق!
هه‌واڵێک ،ده‌سته‌کانی نا،چاوه‌کانی ده‌له‌رزی
ڕه‌گی هه‌موو گه‌مارۆکانی بڕیبوو
به‌سواری ئه‌سپێکی شازاده‌وه
ماڵه‌که‌می پڕکردوه له حیکمه‌ته‌کانی خوا،
له قاپیه‌کانی وه‌نه‌وز
له گوناهه‌کانی گومان،
جۆشدانه‌کانی ئابڵوقه‌ی ئاگر
تا ئه‌هریمه‌نترین چرۆکانی مێژوو،
تا عه‌قڵانیترین گۆشه‌کانی سه‌حه‌ری شه‌ڕ
که تێیدا خوێن خۆی ده‌می خه‌نجه‌ره‌کان
پاک ده‌کاته‌وه، بڕۆ.
ئه‌ی شۆخ!
گوڵدانه‌کان خه‌به‌ر مه‌که‌ره‌وه،
ئه‌و سه‌ودایه‌ی به زام شه‌وگار شه‌ق ده‌کا
گۆپکه‌کانی ئابڵوقه‌یان داووم
ڕوباری سه‌ره‌ڕۆی ناخم
قه‌ده‌ری هه‌ڵکشانه
تا ئه‌و په‌ڕی هه‌دادانی خورپه‌کانم،
مانه‌وه‌ت داگرسێنه
با ئه‌و ملوانکه‌یه بتوێته‌وه
که له کلوه به‌فر چێمان کردبوو،
ئاخر تۆ نه ماندویه‌تی په‌پوله‌ت بینیوه
نه چه‌مانه‌وه‌ی جوانی
له به‌ر کۆچی ساڵه‌کانا،
هه‌ر له خۆڕا خوماریه‌کانت پڕ ده‌که‌یته‌وه
نازانم بۆ
مێرگی سنگت کێل ڕێژ ده‌که‌ی.
دوێنێ بوو!
په‌نجه‌کانم مه‌ست، مه‌ست
هێشتا یاده‌وه‌ریم وه‌نه‌وزی ده‌دا،
به خۆی و مشتێ غوباری ئه‌فسوونه‌وه
دڵپاکیمی به ڕێحانه داده‌پۆشی
ده‌تووت ناڕێکیمی کردوه به پایته‌ختی عه‌نبه‌رو
نێرگز بارانی ده‌کا،
هه‌ر له گۆی مه‌مکی په‌شیمانیم ده‌چوو
به ده‌ست ڕامووسانی ساکاریمه‌وه،
ده‌تووت شه‌وه‌و به ئاوی تاریکی خۆی ده‌شوات
تا به‌هاران گوڵی ڕه‌ش بگرێ.
سبینێ له گه‌ڵتم!
داوێنی دڵنیایت پڕده‌که‌م له ماچ و نوێژ
به‌و حاڵه‌وه،تێپه‌ڕيی ساماڵ بێ یان هه‌ور
شڵه‌ژانه‌کانم له‌سه‌ر به‌زه‌ییه‌کانی تۆ ده‌نووسمه‌وه
به‌زه‌یت بۆ
هه‌دادان له سارای قه‌ده‌ردا،
که‌وتنی دار به لای چه‌پداو
ئاوڕدانه‌وه‌ی به لای ڕاستا.
ئه‌ی شۆخ!
ئه‌ی پڕترین قاسیدی جه‌نه‌ت
ئه‌ی پڕترین چیمه‌نی ده‌م به نزا
نازانم!
بای وه‌شته دێت، یان هه‌ناسه‌ی تاگرتووی شه‌و
بۆنی قژه‌کانی مانگه،
له‌ده‌س له ملانی شه‌فه‌قا
یان هه‌ناسه‌ی ڕێبوارێکی یاخی له خه‌و،
له ناو قوڕگی هه‌ر وه‌رزێکا
گیانێک به ته‌ناف پێده‌که‌نێ
له‌و په‌ڕی دنیا....له بن دار هه‌نجیرێکی گریاوا
گیانێک له دایک ده‌بێ،
شه‌پۆله‌کان شین گێڕی یاده‌وه‌ری و
کانیش کزۆڵ،
فڕین بازره‌قه ده‌به‌ستێ.
کۆتره‌کان ده‌سبه‌ردارم نابن، ئه‌ی شۆخ!
له‌و ده‌شته دورانه‌وه
که هه‌ڵوه‌رین به خۆی نامۆیه،هه‌موو ده‌مێ
ئاوێته‌ی ڕۆحم ده‌بن و
ڕۆخی شه‌پۆل ده‌مبا بۆ جوانترین لمستان،
ئابڵوقه‌م ده‌ده‌ن، شێی قه‌ده‌ر
جه‌سته‌م پڕده‌که‌ن له باوه‌ش
له کاتژمێری وه‌ستاوی ئه‌به‌دیه‌ت.
ئه‌و شۆخه ده‌یووت!
لای ئێمه‌ش ئه‌مشه‌و بێئه‌ندازه سارد بوو
ڕوومه‌تی په‌نجه‌ره‌که‌م سوور سوور
وه‌ک ته‌ریقستان،
په‌رده‌ی ژووره‌که‌م هه‌ڵده‌له‌رزی
وه‌ک مه‌مکی من و گه‌وه‌ی کوێستان،
هه‌موو ئێوارانێک،به‌رله ته‌قینی گێلاس به‌سه‌ر لێودا
به‌رله‌وه‌ی ڕێبواری ماندوو بگاته جێ و
چرایه‌ک ده‌گیرسێنێ،
دایکت ده‌یووت،
هه‌رساڵێ کۆتره‌کان بفڕن به‌ره‌و ماڵی ئێمه
ئه‌گه‌ر قه‌تیه‌کان به دارسێوه‌که‌ی حه‌وشه‌وه
نیشتنه‌وه
ئه‌گه‌ر هه‌نار ته‌قی و سنه‌وبه‌ر
مشتێ ڕوناکی کرد به ده‌م ژنێكه‌وه
بێئه‌ندازه سارد ده‌بێ،
خوداش باڵنده‌یه‌کی خوساو به خوێن،
هه‌ڵده‌گرێته‌وه‌و
ڕۆژوه‌که‌ی به فرمێسک ده‌شکێنێ،
چاوه‌کانی ده‌بڕێته دوورترین شوێنستان
که چاوگه‌ی زریکه‌یه....
سۆران و سه‌رده‌شت و کوردوستان.
ئارام ئه‌حمه‌د علی
27-05-2010
|